SZD-14 Jaskółka M - PiotrP

Polskie szybowce i konstrukcje amatorskie
Przejdź do treści

SZD-14 Jaskółka M

Szybowce od 1945 > 1956 - 1958

Oblatany: 23.07.1954
Rozpiętość skrzydeł: 16,00 m
Długość: 6,48 m
Wysokość: 1,3 m
Powierzchnia skrzydeł: 13,60 m²
Wydłużenie skrzydeł: 18,8
Profil skrzydła: NACA23012A
Ciężar własny: 288 kg
Ciężar całkowity: 373 kg
Obciążenie powierzchni: 27,4 kG/m²  
Doskonałość: 26,3 przy 80 km/h
Prędkość opadania: 0,79 m/s przy 69 km/h
Prędkość min.: 59 km/h
Prędkość dopuszczalna: 250 km/h
Współczynniki obciążeń dop.: ? g

Foto: ze zbior#w Wojciecha Gorgolewskiego
SZD-14x Jaskółka M

W oparciu o konstrukcję SZD-8bis "Jaskółka", powstała wersja SZD-14 "Jaskółka M" z usterzeniem motylkowym Rudlickiego. Zbudowano, a właściwie przebudowano drugi prototyp SZD-8 jako jedyny egzemplarz eksperymentalny. Konstruktorem był inż. Władysław Okarmus a projekt prowadził mgr inż. Tadeusz Kostia. Celem eksperymentów było wytestowanie własności statecznika motylkowego. W związku z tym, tak został on zaprojektowany, żeby można było regulować kąt jego wzniosu. Pilot doświadczalny SZD Adam Dziurzyński, który oblatał prototyp SZD-14 na lotnisku w Bielsku,  wydał bardzo pozytywną opinię, twierdząc wręcz, że pilot nie wiedząc jakiego typu statecznik jest w tym szybowcu po samych własnościach lotnych nie domyślił by się że lata z usterzeniem motylkowym.
Tu należy zaznaczyć, że ten typ usterzenia był pomysłem polskiego przedwojennego konstruktora lotniczego inż. Rudlickiego. Eksperymentalnie zastosował on ten typ usterzenia w przebudowanym samolocie "Hanriot" w 1930r. Następnie stosowano to usterzenie tylko w nielicznych konstrukcjach i dopiero w okresie powojennym przeprowadzono intensywne testy szybowców, z których później niektóre były wytwarzane seryjnie. W obecnych czasach znowu zarzucono stosowanie usterzenia motylkowego.
Rys.:  Roman Kiełpikowski

© Piotr Piechowski
since 2002

Wróć do spisu treści